ما متقاعد هستیم که با به هم پیوستن به همدیگه نیرویی میتوانیم ایجاد کنیم که میتواند یک تغییر اساسی ایجاد کند، که از سبک زندگی ما شروع میشود و افراد اطراف و محیط اطراف ما را در بر میگیرد.
کل پروژه توسط تیمی از داوطلبان پشتیبانی می شود که با عشق به کار خود و علاقه مندی به پروژه، همکاری فعال خود را برای توسعه اوبه اهدا کرده اند و ایمان دارند که برای فارسی زبانان لازم است.
اگر مورچه ها به هم بپیوندند، می توانند یک فیل را جابجا کنند. (Proverbio del Burkina Faso)
61 ساله است، دکترا ی فیزیک نظری با ایریدولوژی دارد، متخصص طبیعی، گیاهپزشک و معلم دبیرستان است. در سال 2009 او در دوره 72 ساعته طراحی پرماکالچر با استفانو سولداتی شرکت کرد و در پرماکالچر ترکیبی عالی از اشتیاق خود به طبیعت و فعالیت های زیست محیطی یافت. در همان سال در آکادمی پرماکالچر ایتالیا که در سال 2010 دبیر آن شد، ثبت نام کرد. در سال 2011 در دوره آموزشی "معلمان پرماکولچر" در کلاس رزماری مورو در اتریش شرکت کرد. او بعداً پروژه ای شخصی به مساحت 3.5 هکتار در در نزدیکی بولونیا را طراحی و توسعه داد که در آن یک جنگل غذا، یک باغ زیتون و چندین باغ سبزی وجود دارد. در سال 2012 او مدرک دیپلم کاربردی را در آکادمی پرماکالچر ایتالیا دریافت کرد. آنا از طریق فعالیتهای دبیرخانه و آموزش دورههای ۷۲ ساعته، فعالانه در گسترش فرهنگ دائمی پرماکالچر شرکت میکند. او در پروژه اروپایی Leonardo European Permaculture Teachers Partnership از سال 2012 تا 2014 شرکت کرد و از سال 2012 عضو شورای Permaculture اروپا است. آنا یکی از مروجین و سازمان دهندگان اصلی نشست اروپا Permaculture EUPC 2016 در ایتالیاست.
اولیویه فونتن بلژیکی فرانسوی زبان است و 20 سال است که در ایتالیا هواشناسی و تدارکات تدریس می کند. او در هوانوردی دارای صلاحیت (توسط سازمان بین المللی هوانوردی غیرنظامی ایکائو) در "مدیریت ایمنی" و "مدیریت کیفیت" است. در جوانی قبل از اینکه به شغل هنری برود، به عنوان یک کارگر کشاورز زندگی میکرد. چند سالی است که کشت باغداری را از سر گرفته است و از همان زمان، پرماکاچر را شروع کرده است و موفق به دریافت PDC و PTM در آکادمی پرماکالچر ایتالیا شد است.
به عنوان یک معلم هواشناسی، او بسیار آگاه، دقیق و حساس است و نسبت به هر آنچه که به گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوایی مربوط است شناخت و دانشی عمیق دارد.
او با شناخت کشاورزی در دهه 70 و 80 که هنوز به طور کامل صنعتی نشده بود، فنون کشاورزی باستانی را آموخت. او همچنین در سال های 78 تا 84 در سکونتگاه های کشاورزی "نو روستایی" در پیرنه (پیرنه) شرکت کرد. امروز او یونجه زنی دستی و فن آوری هایی که کمتر مورد استفاده قرار میگرفته را با استفاده از پرماکالچر تدریس می کند. او به آموزش "در سفر" ادامه می دهد و دیپلم خود را آماده می کند.
بهاره فرزد در آذرماه 1360 در تهران چشم به جهان گشود. از کودکی نقاشی را در کنار مادر شروع کرد. دید خوبی داشت و هر چیزی را عیناً میکشید. پس از اتمام دوره راهنمایی به هنرستان گرافیک رفت و فوق دیپلم خود را در رشته انیمشن از مجتمع فنی تهران گرفت. از اواسط دوره تحصیل در انیمیشن جذب بازار کار شد و کارش را با یک استودیوی انیمیشن شخصی شروع کرد و بعد وارد موسسه فرهنگی و هنری صبا شد که انیمشن های تلویزیون را درست میکرد. نزدیک به ده سال با آدمهای بسیار حرفه ای از جمله پدر بزرگ انیمیشن ایران مرحوم اسفندیار احمدیه کار کرد و به همراه یکی از دوستانش یک فیلم کوتاه انیمیشن ساخت و راهی دو جشنواره داخلی کرد. بازار کاری انیمیشن مدتی بعد دچار تزلزل شد و زمزمه ها بیکاری شنیده میشد. از شرکت صبا بیرون آمد، ازدواج کرد و در استودیوی خانگیش مشغول نقاشی و تصویرسازی شد، همزمان لیسانس خود را رشته تصویر سازی گرفت و از طریق شوهرش به ایتالیا قدم گذاشت و تا به امروز چه در ایتالیا و چه در ایران به نقاشی و تصویر سازی مشغول است. از نظر او کسی که بتواند با دستش چیزی بسازد هیچوقت درخلوت تنها نیست.
48 ساله و فارغ التحصیل رشته مدیریت بازرگانی است. او به زبان انگلیسی (در سطح پیشرفته) و اسپانیایی (در سطح کارشناس) صحبت می کند. قبل از تشکیل خانواده، او زمان زیادی برای سفر داشت و توانست از استرالیا، تایلند، نپال، هند، سریلانکا، مراکش، سوازیلند، مکزیک، گواتمالا، ایالات متحده آمریکا، برزیل، بولیوی، پرو، کوبا، جامائیکا، ایران و تبت دیدن کند. تجربیات مختلفی در سراسر اروپا و همچنین در سال 2000 در طی یک سفر طولانی به استرالیا داشت که در آنجا به عنوان یک WOOFFer (کار داوطلبانه) مشغول شد و در همین مسیر با پرماکالچر آشنا شد. به مدت 16 سال، تا سال 2015، در مشاغل خانوادگی، به عنوان مدیر فناوری اطلاعات و سپس به عنوان مدیر عامل فعالیت کرد. اکنون بیش از 5 سال است که خود را وقف علایق واقعی خود از قبیل: طبیعت، بوم شناسی، گذار، تاب آوری، پایداری، تنوع زیستی، ارتباط و سفر کرده است. این سخنان راهنمایی اوست.
او PdC (گواهی طراحی Permaculture) را در سال 2015 در رجیو امیلیا همزمان با آنا بارتولی و النا پارمیگیانی دریافت کرد و در سال 2016 دوباره همراه با آنا بارتولی در یک APDC (گواهی طراحی پیشرفته Permaculture) شرکت کرد.
در سال 2017 در دوره PTM برای معلمان (تربیت مدرس پرماکالچر) در بولسنا با رزماری مورو، آلفرد دکر و آنا بارتولی به مناسبت همگرایی فرهنگ پایدار اروپا شرکت کرد.
در اکتبر 2020 دوره دیپلم طراحی بین المللی را در آکادمی پرماکالچر ایتالیا (www.permacultura.it) به پایان رساند.
در همان زمان او یک دوره آموزشی طولانی مدت در دینامیکا (سازمان آموزش منطقه امیلیا رومانیا) دنبال کرد و در آنجا به مهارتهای خاص مختلفی در زمینه کشاورزی دست یافت.
در سال 2010، او مزرعه خود را به نام Il Bosco dei mille frutti www.boscodeimillefrutti.it (به معنی جنگل هزار میوه) تأسیس کرد، مزرعه او یک پروژه آگرواکولوژی بود که در 2 منطقه با ویژگیهای اقلیمی بسیار متفاوت انجام شد، که هر دو در استان رجیو امیلیا واقع شدهاند. منطقهای با تپههای مرتفع، در ارتفاع 600 متری، در میان تپه آپنین توسکانی-امیلیان، در محیطی باشکوه Val Tassobbio، در شهرداری منطقه کانوساCanossa و سپس دشتی کوچکی در شهرداری Cavriago.
به موازات مزرعه، از سال 2015 پروژه Trebiolche Permacultura (www.trebiolche.it) را انجام می دهد که یک بستر فکری بزرگ برای مطالعه و انتشار مسائل کشاورزی اکولوژیکی است.
من سهیل هستم،متولد سال66 از گرگان، شهری در شمال شرقی ایران مشرف به دریای خزر. فرزند کارآفرین پرورش ماهییان گرم آبی و بزرگشده در خانوادای مهاجر به ایتالیا از دوران کودکی.
در تمام این سالها بین ایران و ایتالیا در سفر بودم و شاید سخاوت زندگی این فرصت را در اختیارم گذاشت تا بهترینهای دنیای خودمون را از بین این دو سرزمین یاستانی گلچین کنم، البته این دو ترکیب فرهنگی که حتی در اقلب اوقات، متضاد هم هستند منو وارد به کاوشگری بیشتری کردند، البته که این کاوشگری را از همان دوران کودکی به همراه داشتم.
با تمام فراز و نشیبهای زندگی مزرعه ماهی پدرم در ترکمن صحرا کم کم مرا با قوم یوموت ترکمن ها آشنا کرد که معنیش برایم شد یک فرهنگ عشایر پایدار که زندگی مدرن پایداریشان را از بین برده است و آنها را در فقری فرو برده است.
خلاصه که در هر کجا که زندگی میکردم فرهنگ ها همیشه اهمیت زیادی داشتند از خانه مادر بزرگم در گرگان تا چه بیشتر، خود کشور ایتالیا. همیشه مسیر زندگی، من را در چالشی زندگی قرار داد و در سالها کارم را تبدیل کرد به علاقه ام. شروع این مسیر شد شهر پروجا ایتالیا، جایی که من نوجوانیم را گذراندم. فرهنگ غنی ایتالیا درس های زیادی به من داد و همچنین تجربیات کاری فراوانی در بخش فرهنگ غذایی: آشپز، مدیر رویداد، راه اندازی رستوران و کافی شاپ، برگزاری سمینار و بسیاری از کارگاه های مختلف توسط سرآشپزهای ستاره دار.
و از زمانی که با بسیاری از شرکتهای ایتالیایی برای کشف و پیدا کردن محصولات ویژه ایرانی در مناطق مختلف همراه شدم، متوجه زیبایی و پایداری سنتهای فارسی شدم، و شروع به جمع آوری و یا ساده تر بگویم به کاوشگری بیشتر شدم، اهمیت غذا که درونم بود خواهر خودش را که "سبک زندگی پایدار" و یا همان پرماکالچر باشد را پیدا کرد.
با سفر های زیاد در ایران شروع کردم بزر درونیم را آب دادن و در همین مسیر با سنت های اجدادیم آشنا شدم. به دنبال تغییر زندگی بودم تا آرزویی همیشه گیم، مزرعه داری را اجرایی کنم در همین چالش تیتر روزنامه های دنیا خبر ویروس کرونا بود، در تنهاییم تو دابلین پایتخت ایرلند مبتلا به کرونا شدم همون روزها من رو به ایمان آوردند که باید ارزوی همیشگیم را هر چه زودتر اجرایی کنم و شروع به زندگی بهتری کنم. سریعا به خانه ام در ایتالیا برگشتم تا در آن آرامش بتوانم آرزوی همیشگیم را تبدیل کنم به یک پروژه واقعی و عملی.
تحقیقات من را به پرماکالچر و فیلمی به نام The Biggest Little Farm 2018 رسوند .
در همان شرایط سخت کرونا و قرنطینه به دنبال ثبت نام کلاس PDC 72H رفتم. که من رو رسوند به شهر مودنا روز اول کلاس متوجه یک نوشته ای شدم بر روی دیوار کلاس " بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند " برای من که 10 دقیقه قبل از دیدن این نوشته داشتم به هم کلاسی های جدیدم این شعر فارسی را ترجمه میکردم از فرهنگ ایرانی م کاملا یک نشانه بود و فهمیدم که چه بسیار باید فرهنگ کشورم را دوباره بیشتر کشف کنم شاید این نشانه باعث یک ایمان بیشتردرونیم شد.
و حالا بعد از گذراندن تمامی دوره های پرماکالچر (PDC 72H – APDC – PTM)در ایتالیا هر لحضه که وقت و انرژیم را به فرهنگ پایدار اختصاص میدهم، ایمانم بیشتر بیشتر میشود به نیازمندی یک زندگی پایداره تا بشر بتواند بقای خود را در این کره آبی حفظ کند.
با آزروی زمینی پایدار
سهیل طیبی
من مریم هستم، اول دی 1356 در ساری به دنیا اومدم. شناخت طبیعت و محیط زیست، از دوران کودکی تو زندگی من رخ داده، به همین دلیل زیست شناسی رو به عنوان رشته تحصیلی دانشگاهیم انتخاب کردم. بعد از اتمام تحصیلات دانشگاهی، به دلیل نارضایتی از مسیر یادگیری تو دانشگاه، تصمیم گرفتم راههای جدیدی رو برای یادگیری و ایجاد تغییر در خودم و اطرافم تجربه کنم. در نخستین گام، با همراهی علاقمندان دیگری، یک انجمن محیطزیستی تو ساری تشکیل دادیم و این نقطه آغاز فعالیتهای مدنی و داوطلبانه من تو حوزه محیطزیست بود. در ادامه در شبکه محیطزیستی مازندران و خزر فعالیت کردم. در همین حین با تسهیلگری آشنا شدم و مسیر حرفهای زندگیم رو تو این حوزه ادامه دادم. پس از مهاجرت به تهران، در دیدهبان کوهستان (انجمن کوهنوردان ایران) فعال بودم و در حوزه تسهیلگری هم تلاش هام رو در حوزه توسعه جوامع محلی روستایی و شهری آغاز کردم. در طی سال های همکاری با سازمان های دولتی و غیردولتی، تجارب و یادگیری های ارزشمندی در حوزه توسعه جامعه محلی کسب کردم و در حال حاضر متمرکز بر فعالیت تسهیلگری تو این حوزه هستم. من عضو انجمن بین المللی تسهیلگران هستم و بخش ایران رو با همراهی دوست و همکارم اداره میکنیم. سالها پیش با مفهوم پرماکالچر از طریق کتاب بیل مولیسون آشنا شدم و سال گذشته از طریق یک پروژه کاری که تسهیلگری اون رو در یکی از محلات تهران به عهده داشتم، تمرین عملی اون رو هم شروع کردم. پرماکالچر هم مثل تسهیلگری تبدیل به رؤیای من برای حفظ محیطزیست شد. تو این راه با دوستان علاقمند، فعال، اخلاقمدار و اهل تفکر و یادگیری آشنا شدم که با هم کتاب می خونیم و هماندیشی میکنیم.
"تسهیلگری و پرماکالچر رؤیای من، رؤیای ما برای رسیدن به آزادی، عدالت، برابری، و توسعه پایدار در سرزمین مادری مون ایران و در نهایت کره زمین است. کمک مان می کند درست و نقادانه فکر کردن، خودآگاهی، هم فکری، احترام به افکار یکدیگر رو یاد بگیریم و تمرین کنیم تا بتوانیم برای زیست بهتر در کشورمان و جهان به راه کارهای مناسبی برسیم که نظر همه در اون شنیده شده باشه، همه برای رسیدن به چنین زندگی و رؤیایی مشارکت و تلاش کنند."
بنی آدم اعضــــــــای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگــر عضـــوها را نمانـــد قـــرار
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگــر عضـــوها را نمانـــد قـــرار
ابومحمّد مُشرفالدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف (۶۰۶ – ۶۹۰ هجری قمری) متخلص به سعدی
برای درک بهتر، کلمه پرماکالچر را باز میکنیم؛ پرماکالچر (Permaculture) ترکیبی از کلمه پرماننت(Premanent) که به معنی دائمی و پایدار است و کلمه کالچر (Culture) به دو معنی به کار میرود: یکی کشت و دیگری فرهنگ. در سال های اولیه از کلمه کشاورزی به جای فرهنگ استفاده میشد ولی امروزه در سیر تکاملی، به فرهنگ دائمی تبدیل شده است و به بیانی زیباتر فرهنگ پایدار نامیده میشود.
در پرماکالچر بسیار به لغت اکولوژی بر میخوریم که لازم میدانم همینجا معنی این کلمه را باز کنم. اکولوژی به معنی بوم شناسی است، بومشناسی در فارسی ترجمه واژگانی از نام لاتین آن یعنی اکولوژی است. ...
از اوبه پرماکالچر حمایت کنید
کمک های مالی سخاوتمندانه شما به ما کمک می کند تا مقالات و رسانه های خبری دنیای پرماکالچر را رایگان ارائه دهیم، و به فارسی زبانان در سراسر جهان آموزش دهیم، الهام باشیم و توانمند تا از طریق پرماکالچر، سبک زندگی پایدارتر و اخلاقی را داشته باشند.در عین حال، جدای، از کمک های فیزیکی و فکری، که می تواند از طریق داوطلبانه انجام دهید، امکان حمایت از پروژه حتی از نظر اقتصادی از طریق تأمین مالی جمعی یا با کمک های داوطلبانه ساده برای کمک به هزینه هایی که به طور اجتناب ناپذیر ایجاد می شود وجود دارد.
ما فعالان طراحی پرماکالچر می خواهیم با ایجاد یک آکادمی آموزشی، دورهها، کارگاههای آموزشی و هم چنین رویدادهایی برای انتقال دانش پرماکالچر و ایجاد شبکه های آموزشی و حمایتی برگزار بکنیم و جامعهای با طراحی پرماکالچر در میان فارسی زبانان دنیا به خصوص ایران شکل دهیم و با این کار مفاهیم پرماکالچر را در قالب استانداردهای بین المللی و با توجه به ویژگی های فرهنگی، اقلیمی و محیط زیستی به فارسی زبانان آموزش داده و شکل گیری شبکه پرماکالچر را راهبری کنیم.
پرماکالچر چیست؟
1.پرماکالچر یک چارچوب خلاّقانه است برای ابداع شیوه های زندگی پایدار.
2.پرماکالچر روشی است عملی مبتنی بر توسعۀ سیستمهای متوازن )از منظر زیست محیطی
(، کارآمد و مفید که در همه جا و برای همه کس قابل استفاده است. با بررّسی دقیق راهها و روشهایی که منابع خود را مصرف میکنیم....
درهای اوبه به روی همه باز !
به اشتراک گذاشتن و گذراندن لحظات خوب زندگی در طبیعت لذت بخش خواهد بود. اگر می خواهید یک کارگاه آموزشی برگزار کنید، در یک رویداد شرکت کنید، داوطلب شوید تا یاد بگیرید و اجازه دهید ما هم از شما یاد بگیریم، پس به دنیای اوبه خوش آمدی. اگر کنجکاوی، ایده و اشتیاق برای به اشتراک گذاشتن دارید، اینجا مکان مناسبی برای شماست.
کل پروژه توسط تیمی از داوطلبان پشتیبانی می شود که با عشق به کار خود و علاقه مندی به پروژه، همکاری فعال خود را برای توسعه اوبه اهدا کرده اند و ایمان دارند برای فرهنگی پایدار و بستری مناسب برای آیندگان نیاز است گروهی باشیم که برای فارسی زبانان مسیر را هموار کنیم.